Jakiś czas temu na blogu pojawił się artykuł poświęcony tematyce stylów komunikacji w związku. Pisząc ten tekst, miałam na celu zwrócenie uwagi na szukanie pewnego rodzaju równowagi pomiędzy szacunkiem (zarówno do siebie, jak i drugiej osoby), byciem sobą i asertywnością. Jedno jest pewne – komunikacja w związku czasami bywa trudna.
Wiadomo, teoria – teorią a życie – życiem.
Damsko-męskie rozmowy, czyli komunikacja w związku
Czasami wystarczy gorszy dzień, który (bądźmy szczerzy) zdarza się każdemu z większą lub mniejszą częstotliwością. Do tego partner lub partnerka niczego nie ułatwia i swoim zachowaniem dolewa oliwy do ognia. I dochodzi do takiego momentu, kiedy górę biorą emocje.
Jedna osoba podniesie głos. Druga boleśnie skrytykuje. A trzecia będzie narzucać swoje zdanie.
I wszystko to może powodować, że komunikacja w związku pomiędzy partnerami będzie „zgrzytać”. Pomocna w takiej sytuacji może okazać się wiedza z zakresu różnic w komunikowaniu się i przyjmowania specyficznych zachowań zależnych od płci. Wtedy być może trochę łatwiej i prościej będzie zrozumieć drugą połówkę.
Oprócz tego, że każdy z nas jest inny to dodatkowo istnieją pewne różnice w komunikowaniu się, które są zależne od płci. I właśnie na tych różnicach w komunikowaniu się mam zamiar się skoncentrować. Wiedza z zakresu specyficznych zachowań komunikacyjnych u kobiet i mężczyzn jest pomocna z dwóch powodów. Po pierwsze – świadomość istnienia pewnych zależności powoduje, że łatwiej jest zaakceptować zachowania płci przeciwnej. A po drugie – wiedza z tego zakresu, pozwala lepiej zrozumieć zachowania drugiej osoby. Z damsko-męskimi rozmowami jest tak, że zarówno kobieta, jak i mężczyzna zazwyczaj koncentrują się na zupełnie odmiennych aspektach.
12 różnic w komunikowaniu się
- Mężczyźni koncentrują się zazwyczaj na czynnościach, zaś kobiety na relacjach.
- Rozmowa w zależności od płci ma różny charakter. Dla mężczyzn ma charakter informacyjny, zaś dla kobiet jest formą interakcji z drugą osobą.
- Kobiety w przeciwieństwie do mężczyzn mają tendencję do zachowań wspólnotowych, co może odzwierciedlać się m.in. w zwracaniu uwagi na potrzeby innych.
- Rozmowa dla kobiet ma dużo większe znaczenie niż dla mężczyzn.
- Mężczyźni bardziej niż kobiety mają potrzebę bycia tzw. działaczami.
- W trakcie rozmowy kobiety bardziej zwracają uwagę na sferę emocjonalno-uczuciową, natomiast mężczyźni bardziej koncentrują się na aspektach racjonalnych.
- Mężczyźni mają większą motywację do tego, aby oddzielić się od grupy i odróżniać się od innych.
- O ile zarówno dla mężczyzn, jak i kobiet komunikacja ma charakter negocjacyjny – to cele tych negocjacji są różne. W przypadku mężczyzn celem jest utrzymanie wysokiego poziomu i zabezpieczenie się przed zepchnięciem niżej. Natomiast w przypadku kobiet celem negocjacji jest osiągnięcie bliskości.
- Dla kobiet celem rozmowy jest przejawianie intymności – jest to sposób na unikanie izolacji.
- Mężczyźni więcej czasu poświęcają na myślenie w kategoriach hierarchii i dostosowania się do ocen. Dlatego przedstawiciele płci męskiej częściej oceniają i rozpatrują korzyści w kontekście zysków i strat.
- Kobiety preferują bardziej rozmowy o uczuciach i sprawach osobistych. Zaś mężczyźni o polityce, sporcie i problemach nie posiadających kontekstu osobistego.
- W sytuacjach kryzysowych mężczyźni lepiej niż kobiety są w stanie kontrolować swoje emocje. Natomiast kobiety w takich samych sytuacjach poszukują wsparcia oraz sposobu na upust swoich emocji.
Jak widać – czarno na białym różnice w komunikowaniu się pomiędzy kobietami, a mężczyznami są spore. Ta różnorodność powoduje, że z jednej strony mamy odmienne podejście w rozmowie z drugą osobą. Zaś z drugiej strony – może być ciekawym uzupełnieniem i zupełnie innym spojrzeniem na jakąś sprawę. Myślę, że świadomość istnienia tych różnic może stanowić dobry punkt zaczepienia w akceptacji zachowań drugiej połówki w trakcie rozmowy. Czasami z powodu tych różnic, damsko-męskie rozmowy bywają trudne, jednak warto rozmawiać, aby móc siebie nawzajem lepiej zrozumieć.
