Wiesz o tym, że z badań przeprowadzonych przez CBOS w 2009 roku wynika, że 15% Polaków nie jest w stanie zaakceptować rozpadu małżeństwa niezależnie od tego jaka była przyczyna? Jednak większość z nas pomimo tego, że nie popiera rozwodu, to dopuszcza taką ewentualność w zależności od okoliczności.
Wśród nich najczęściej wymienia się:
•zdradę lub opuszczenie rodziny przez współmałżonka,
• nadużywanie alkoholu (alkoholizm) lub stosowanie przemocy,
• niezgodność charakterów lub niedobór seksualny.
Dlaczego ludzie się rozwodzą?
Niezależnie od miejsca zamieszkania i kultury przyczyny rozpadu małżeństwa mają charakter bardzo uniwersalny. I nie istotne jest to, czy rozpadające się małżeństwo mieszka i żyje na terenie Polski, Hiszpanii, czy też w innym zakątku świata – przyczyny rozwodu są bardzo zbliżone.
Wymieniane powody rozpadu małżeństwa można podzielić na cztery podstawowe grupy/czynniki:
• czynnik społeczno-obyczajowy, gdzie najważniejszą rolę odgrywa społeczna aprobata decyzji rozwodowych oraz zmiana systemu wartości wraz z koncentracją na rozwoju osobistym i samorealizacji;
• czynnik rodzinny powiązany z utartymi wzorcami i przekonaniami związanymi z życiem małżeńskim wyniesionymi ze swojego środowiska (np. rodzinnego domu);
• czynniki dyspozycyjne związane z predyspozycjami danej osoby: m. in. poziom neurotyzmu lub odporność na sytuacje stresowe;
• czynniki osobiste sytuacyjne oraz relacyjne, czyli te związane z nadużywaniem substancji (alkoholu, narkotyków), stosowaniem przemocy (psychicznej, fizycznej, ekonomicznej), zdradą małżeńską, itp.
Przyczyny rozpadu małżeństwa
Z badań przeprowadzonych w związku z poszukiwaniem przyczyn rozpadu małżeństwa* wysunięto wnioski, że powodem są czynniki socjoekonomiczne (niższe zarobki, wykształcenie status społeczny), częste zmiany miejsca zamieszkania, wcześniejsze małżeństwo, rozwód rodziców, brak potomstwa, unikowy styl przywiązania oraz duża ilość stresujących zdarzeń.
Powodzenie związku małżeńskiego jest niezależne od płci. Jednak istnieją trzy podstawowe czynniki: atrakcyjność relacji, opór przed rozstaniem oraz obecność alternatywnych rozwiązań. Wywierają one wpływ na to, czy dane małżeństwo odniesie sukces, czy też okaże się porażką i związek dwóch osób po prostu się rozpadnie.
Ciekawostką jest to, że już w latach 60. XX wieku – G. Levinger (psycholog) stwierdził, że kobiety jako okoliczności decydujące o rozwodzie (częściej niż mężczyźni) wymieniały zazwyczaj przemoc fizyczną, psychiczną oraz problemy finansowe i alkoholowe. Natomiast mężczyźni zazwyczaj mówili o konfliktach z teściami i zwracali uwagę na tzw. niedobór seksualny.
Teoria – teorią, a życie – życiem.
Nie ma małżeństw idealnych. Czasami pojawiają się jakieś kłótnie. Innym razem nie można dojść do porozumienia lub rozwiązania jakiegoś problemu/sytuacji w ten sposób, aby dwie strony były zadowolone. Dlatego tak bardzo ważna jest sztuka kompromisu, dzięki której można wprowadzić pewnego rodzaju równowagę w małżeństwie. Nigdy nie jest zawsze dobrze lub zawsze źle; czasami jest po prostu zwyczajnie – a taka zwyczajność też jest piękna. Gdy psuje się coś w małżeństwie, warto dołożyć starań i próbować naprawić to, co się zepsuło – ale trzeba chcieć. I nie napiszę tutaj, że jestem przeciwniczką lub zwolenniczką rozwodów. W małżeństwie najważniejsi są ludzie, miłość i wzajemne relacje. Nie ma niczego na siłę i myślę, że każdy sam dokładnie powinien wiedzieć gdzie przebiega granica…
* Miller, R.S., Perlman, D., Brehm, S.S. (2007) Intimate Relationship. Boston: McGraw – Hill
